Home » Columns » Zachte begeleiding

Zachte begeleiding

bloesjeNet als zoveel studenten zit onze dochter in “den blok”. Dag na dag zit ze plichtsbewust van ’s ochtends tot ’s avonds aan haar bureau te studeren. Ze heeft zich voorgenomen om na haar eerste examen een hele namiddag en avond vrij te nemen. Ze kijkt er al dagen naar uit. Om het plezier nog te vergroten beloof ik dat we naar de solden gaan. De winkels zijn al sedert enkele weken voor-koopjes aan het houden, maar we zijn ervan overtuigd dat er nog een en ander te rapen valt.

Maandag: haar examen is goed verlopen en blij van zin trekken we het winkelcentrum in. Terwijl zij langs de rekken struint, een en al glimlach, roefel ik ook hier en daar in wat afgeprijsde stukken. Even later staan we aan hetzelfde rek en bemerk ik dat ze, naar goede gewoonte tijdens háár wintersolden, een paar kapstokken draagt waaraan lichte zomerbloesjes wapperen. Tijd om in te grijpen.

Ik troon mijn zonminnende dochter mee naar de rekken met truien en cardigans: “Wat denk je van deze?” “Hm, dat is niet zo mijn ding.” “En deze dan?” “Goh… ” Ik geef niet op: “Is dit geen prachtige cardigan? Zo’n zachte, met een leuk patroon en,” (toppunt van overredingskracht) “heel luchtig, met veel gaten!” “Uhm… mja, dié zou ik misschien wel eens kunnen passen.” Ik haal de vislijn direct op en begeleid haar naar de paskamers. Ze past eerst de cardigan, hij zit haar perfect. Ze bekijkt zich in de spiegel, draait naar links, naar rechts… en weet het nog niet zeker. Daarna trekt ze een soepel vallende bloes aan. Niet echt een typisch winterstuk. Met pijn in haar hart (en wat opluchting in het mijne) afgekeurd wegens te groot. Dan een dun veelkleurig bloesje, met korte mouwtjes! Ideaal voor als de opwarming van de aarde plots een boost krijgt en de temperatuur morgen met twintig graden stijgt. Het staat haar echter beeldig, zeker op die jeans, dus geeft moeder toe. Daarna haalt ze opnieuw de cardigan van de kapstok. Hij valt blijkbaar toch in de smaak?

Ook in de volgende winkel wordt gepast en gekeurd. Een truitje en een shirt met lange mouwen worden ter adoptie opzij gehangen in het pashok. Slechts bij één jurkje kan ik niet nalaten op te merken dat het een ultradunne doorkijkstof is. Goed om over een bikini te dragen… op het strand… op een hete zomerdag… zoals er ons elk jaar een paar toebedeeld worden. Natuurlijk gun ik mijn dochter haar zonnebadkleedjes in sjaaltjesstof, maar zonder enige zachte begeleiding hing er misschien niets anders in haar kast.

1 Reactie

  1. Waar onze dochters het niet horen: héél herkenbaar Vera voor mij als mama.
    En Geert lacht: Vera heeft nog iets te zeggen!

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *