Home » Gedichten » In vrije vorm » De vlaag

De vlaag

Vlieger2
hij maakte haar een vlieger
met lichte houten latjes
en bruin boterpapier
tekende ogen, neus en mond
wat het kind zo grappig vond
knoopte een staart met strikjes

toen ging hij rusten:
het was zondag

’t kind kon niet wachten
en moeder, zelf nog meisje,
pakte spoel en koord
vader sliep wel voort

kleine benen draafden door het veld
strikjes dansten in de wind
net als de vlechtjes van het kind
tot de vlieger met geweld
werd meegesleurd en even snel
teruggegooid

de rouwstoet trok naar huis
geknakt, geschonden, waardeloos ding
wisten zij zich
nog vóór de tweede vlaag
die volgen ging

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *